To ό,τι τα παιχνίδια Guitar Hero αποτελούν τη μεγαλύτερη εμπορική -και όχι μόνο- επιτυχία του τελευταίου χρόνου είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Αυτό που ξεκίνησε ως ένα ιδιόμορφο και ριψοκίνδυνο πείραμα (το παρελθόν το παιχνιδιών που απαιτούσαν έξτρα περιφερειακά δεν είναι και τόσο λαμπρό) εξελίχθηκε στο πιο «καυτό» προϊόν της βιομηχανίας και οδήγησε την Activision στην εξαγορά της Red Octane και την Electronic Arts στην εξαγορά της Harmonix (developer των πρώτων δύο Guitar Hero τίτλων) με σκοπό τη δημιουργία του δικού της μουσικού franchise. Και παρόλο που αρχικά πολλοί μίλησαν για «μόδα που γρήγορα θα σβήσει», το κοινό αποδεικνύει ότι λατρεύει τις έξυπνες ιδέες και, ακόμα περισσότερο, τις επιβραβεύει.

Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου Guitar Hero και μερικά εκατομμύρια τεμάχια να έχουν πουληθεί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, το Guitar Hero επιστρέφει, αλλά αυτή τη φορά δημιουργημένο από μια άλλη ομάδα ανάπτυξης. Το δύσκολο έργο της συνέχισης του franchise από τη Harmonix ανέλαβε η Neversoft, μια ομάδα ταλαντούχα μεν (ως γνωστόν, η Neversoft είναι η δημιουργός της σειράς Tony Hawk’s) αλλά χωρίς εμπειρία στο αντικείμενο. Και αυτή η μετάβαση από τη Harmonix στη Neversoft ήταν ο μοναδικός μας φόβος μέχρι που δοκιμάσαμε το Guitar Hero III. Ευτυχώς, οι φόβοι μας δεν επαληθεύτηκαν, καθώς η Neversoft σεβάστηκε αυτό που της παρέδωσε η Harmonix, προσέθεσε μερικές «πινελιές» ανανέωσης και ετοίμασε ένα καθ΄ όλα άξιο διάδοχο των εξαιρετικών Σε ό,τι αφορά τη βασική δομή του τίτλου τίποτα δεν έχει αλλάξει. Σε αυτό το παιχνίδι ο βασικός μας στόχος είναι ένας: Να παίξουμε μουσική. Αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας το γνωστό πλαστικό περιφερειακό που συνοδεύει το παιχνίδι και το οποίο προσπαθεί -και καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό- να εξομοιώσει μια πραγματική κιθάρα. Βέβαια, τη λέξη «εξομοίωση» πρέπει να την αποδεχτούμε με ιδιαίτερη ελαφρότητα, μιας και εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα προϊόν που αποσκοπεί στη διασκέδαση και όχι στην εκμάθηση μουσικής. Όπως λοιπόν είχε συμβεί και στις προηγούμενες προσθήκες της σειράς, έτσι και εδώ συνδέουμε την κιθάρα μας στην κονσόλα, επιλέγουμε μέσα από τα διαθέσιμα modes (Quick Play, Career, Online), επιλέγουμε τραγούδι και αρχίζουμε να ροκάρουμε.

Για να μην επαναλαμβανόμαστε, όσους δεν είχαν την τύχη να δοκιμάσουν κάποιο προηγούμενο παιχνίδι της σειράς και θέλουν να δουν ακριβώς τον τρόπο που αυτό λειτουργεί, τους παραπέμπουμε στα reviews των Guitar Hero και Guitar Hero II. Σε αυτό το κείμενο θα εστιάσουμε περισσότερο στις νέες προσθήκες και στις όποιες βελτιώσεις εντοπίσαμε.

Αυτό που ξεχωρίζει από την πρώτη κιόλας επαφή με το νέο Guitar Hero είναι η προσθήκη του online co-op mode, μέσα από το οποίο μπορούμε είτε να κοντραριστούμε με ένα φίλο μας -που, φυσικά, θα βρίσκεται στο σπίτι του- είτε να δημιουργήσουμε μια «online μπάντα» και να ξεκινήσουμε μια καριέρα ακριβώς όπως αυτήν του single player mode. Αυτές οι επιλογές εμφανίζονται πρώτη φορά στο franchise και, όπως είναι λογικό, αυξάνουν ακόμα περισσότερο την αξία του τίτλου δεδομένου ότι δεν απαιτείται να έχουμε ένα φίλο μας στον ίδιο χώρο για να «τζαμάρουμε». Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι η φύση του τίτλου και η ακρίβεια που απαιτείται στην αναπαραγωγή της μουσικής, αυτομάτως οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε online περιβάλλον επιβάλλεται να έχουμε συνδέσεις με υψηλή ταχύτητα και χωρίς απώλειες. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το αποτέλεσμα που θα προκύπτει όχι μόνο δεν θα είναι διασκεδαστικό, αλλά ακόμα και τραγικό θα λέγαμε.

Μια ακόμα νέα προσθήκη, που αυτή τη φορά δεν είναι εμφανής από την αρχή αλλά παίζοντας στο career mode, έρχεται υπό τη μορφή των Boss Battles. Δεν είναι μυστικό ότι η Electronic Arts ετοίμασε και κυκλοφόρησε (για την ώρα, μόνο στην Αμερική) το αντίπαλο δέος που ακούει στο όνομα Rock Band. Και αυτή η κίνηση από τον μεγαλύτερο εκδότη της αγοράς οδήγησε την Activision στο να συνάψει συμφωνίες με δύο μεγάλα αστέρια της ροκ σκηνής ούτως ώστε να αυξήσει την αυθεντικότητα του δικού της franchise.

Κατά συνέπεια, την εμφάνισή τους στο Guitar Hero III -και σε κομβικά σημεία που θα κρίνουν την άνοδο ή όχι της μπάντας μας σε ανώτερα επίπεδα- κάνουν οι Tom Morello και Slash, των Rage Against the Machine και Guns ‘n’ Roses αντίστοιχα. Οι δύο θρυλικοί κιθαρίστες έχουν γράψει ειδικά θέματα αποκλειστικά για το παιχνίδι και, ακόμα περισσότερο, κάνουν την εμφάνισή τους εντός αυτού ως ψηφιακοί χαρακτήρες που μας προκαλούν σε κόντρες «σολαρίσματος». Αν καταφέρουμε να τους νικήσουμε -χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τις ικανότητές μας και τα ειδικά, νέα, power ups που δημιουργούν προβλήματα στο παίξιμο τους- τότε ξεκλειδώνουμε νέα τραγούδια, νέες αρένες συναυλιών και συνεχίζουμε την καριέρα μας.

Αλλά ο προαναφερθείς ανταγωνισμός από την Electronic Arts έκανε ακόμα μεγαλύτερο καλό στο Guitar Hero III. Διαπιστώσαμε λοιπόν, ότι τα «πέτρινα χρόνια» των διασκευασμένων τραγουδιών αρχίζουν σταδιακά να χάνονται καθώς εντός του Guitar Hero III, εκτός από διασκευές, βρίσκονται πολλά πρωτότυπα κομμάτια. Και το ευχάριστο είναι ότι οι πρωτότυπες αυτές εκτελέσεις δεν περιορίζονται σε τραγούδια από μικρές και άγνωστες μπάντες, αλλά σε τραγούδια-θρύλους όπως το Number of the Beast των Iron Maiden, το One των Metallica, το Paint it Black των Rolling Stones και πολλά ακόμα.

Σε ό,τι αφορά το gameplay του νέου Guitar Hero διαπιστώσαμε μια μικρή βελτίωση στο γενικότερο βαθμό δυσκολίας του, ο οποίος ωστόσο, συνεχίζει να βασίζεται εντόνως στο εκάστοτε τραγούδι, αλλά και στο επίπεδο δυσκολίας που θα επιλέξουμε πριν την έναρξη της καριέρας ή ενός Quick game. Σε κάθε περίπτωση, το τεράστιο «spike» δυσκολίας που υπήρχε μεταξύ του easy και του medium βαθμού που είχαμε δει στο πρώτο Guitar Hero εδώ έχει δώσει τη θέση του σε μια πιο ήπια αύξηση. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι ο παίκτης που δεν έχει πρότερη εμπειρία στη σειρά, οφείλει να ξεκινήσει από τα χαμηλά, να εκπαιδευτεί και στη συνέχεια να δοκιμάσει τους υψηλότερους βαθμούς δυσκολίας που απαιτούν τη χρήση και των πέντε χρωματιστών κουμπιών της κιθάρας, που με τη σειρά τους αντιστοιχούν στις «νότες» οι οποίες εμφανίζονται στην ψηφιακή ταστιέρα.

Εν κατακλείδι, το Guitar Hero III συνεχίζει επάξια το έργο που ξεκίνησαν τα δύο προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, προσφέροντας εγγυημένη διασκέδαση και ταυτόχρονα ένα ενδιαφέρον online mode, πολλά αυθεντικά τραγούδια, δύο σημαντικούς -και... πραγματικούς- Guitar Heroes, καθώς επίσης και ασύρματες κιθάρες. Αν αγαπήσατε τα προηγούμενα παιχνίδια της Red Octane, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μην προσθέσετε στη συλλογή σας και αυτό. Και μην ξεχνάτε «το 11 στην ένταση του ενισχυτή είναι μεγαλύτερο από το 10»...

Ορισμένα από τα σημαντικότερα τραγούδια που θα βρείτε στο Guitar Hero III

"Hit Me With Your Best Shot" – Pat Benatar
"Rock and Roll All Nite" – Kiss (Encore)
"Mississippi Queen" – Mountain
"School's Out" – Alice Cooper
"Sunshine of Your Love" – Cream
"Barracuda" – Heart
"When You Were Young" – The Killers
"The Seeker" – The Who
"Paint It, Black" – The Rolling Stones (Encore)
"Paranoid" – Black Sabbath
"Anarchy in the U.K." – The Sex Pistols
"Kool Thing" – Sonic Youth
"Even Flow" – Pearl Jam (Encore)
"Holiday In Cambodia" – Dead Kennedys
"Rock You Like A Hurricane" – Scorpions
"Same Old Song and Dance" – Aerosmith
"La Grange" – ZZ Top
"Welcome To The Jungle" – Guns N' Roses (Encore played with Slash)
"Black Magic Woman" – Santana
"Cherub Rock" – The Smashing Pumpkins
"Pride and Joy" – Stevie Ray Vaughan (Encore)
"3's & 7's" – Queens of the Stone Age
"Knights of Cydonia" – Muse
"Raining Blood" - Slayer
"The Number of the Beast" – Iron Maiden
"One" – Metallica
"Bulls on Parade" – Rage Against the Machine
"Sabotage" – Beastie Boys (Encore)
"Suck My Kiss" – Red Hot Chili Peppers (Encore)

Γιώργος Καλλίφας

Ανάλυση 480p/ 720p/ 1080i/ 1080p
Widescreen Ναι
PAL 60Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Surround/ Dolby Digital 5.1
PEGI 12+

Source : gameover.gr